Ο Ορθόδοξος μοναχός είναι θεματοφύλακας και ζώσα παρουσία μιάς Παράδοσης
μακρόχρονης και ιερής. Στα Ορθόδοξα Μοναστήρια ζει πάντα το Βυζάντιο,
σαν ατμόσφαιρα ευλάβειας και ως ιδιαίτερος τρόπος λατρείας. Η
αγιογραφία, η Βυζαντινή μουσική, η ξυλογλυπτική, η παρασκευή θυμιάματος,
όλες τέχνες με προέλευση το Βυζάντιο, ασκούνται ως σήμερα και ανθούν
στις Μονές. Η Τέχνη και ειδικά η Βυζαντινή λατρευτική τέχνη είναι ένας
από τους βασικούς τρόπους για να προσεγγίσει κανείς το Θείον. Επιπλέον,
το Βυζάντιο και η ιδιαίτερη παράδοση που μας κληροδοτείται (μέσω βασικά
των Μονών) αποτελεί ένα από τα κύρια συστατικά της εθνικής μας
ταυτότητας ως Έλληνες και Χριστιανοί. Αποτελεί δηλαδή μία από τις πιο
βαθιές μας ρίζες.
Στο Άγιο Όρος, ειδικότερα, πέρα από το ότι
ασκούνται και ανθούν οι Βυζαντινές Θρησκευτικές τέχνες, υπάρχουν και
φυλάσσονται αυθεντικά έργα και κειμήλια της εποχής εκείνης: το Άγιο Όρος
είναι σήμερα το μεγαλύτερο Βυζαντινό μουσείο στον κόσμο. Τα κτίρια του
και οι καλλιτεχνικοί θησαυροί που στεγάζονται εκεί αποτελούν διαχρονική
απόδειξη και διαβεβαίωση για τον πνευματικό και καλλιτεχνικό πλούτο της
Ορθοδοξίας. Με άλλα λόγια, το Άγιο Όρος είναι ένας από τους κύριους
φορείς και εκφραστές της Ορθοδοξίας σήμερα- έτσι, αποτελεί ένα πυλώνα
δύναμης, πνευματικότητας και ηθικής για τους απανταχού Ορθοδόξους.
